ذکر مصائب ضربت خوردن امیر المؤمنین علیه‌السلام در شب نوزدهم
غمی امشب شبی بر صفحه تقدیر وارد شد سحر بود و کسی در نیّتش تقصیر وارد شد تمامِ شب به فکر نیّت شوم و گناهش بود رسید آشفته خاطر، از «درِ تزویر» وارد شد کسی با هیبتِ ابلیس آشوب و سراسیمه نمازش را فرادا خواند و بی‌تکبیر وارد شد غضب در چشم‌هایش داشت و وحشت میانِ دل زمانِ فتنه بود و کفر با تکفیر وارد شد دلِ محراب لرزید و تن مسجد تکانی خورد زمان محکم زمین خورد و در او تغییر وارد شد هدایت منهدم شد تا که آن ملعون رسید از ره سپس بر فرقِ قرآن ضربۀ شمشیر وارد شد نمی‌فهمید قرآن جز علی معنا ندارد که! از آن لحظه کنارِ ترجمه، تفسیر وارد شد مرادی بود و حاصل شد مرادش، پس خوش آمد گفت به او شیطان! همینکه با غل و زنجیر وارد شد پدر را بُرد از مسجد، سپس زخم سرش را بست جوان از خانه رفت اما شکست و پیر وارد شد برای اینکه بابا را نبـیند اینچنین زینب کمی این پا و آن پا کرد و با تأخیر وارد شد اگر کوبید مُشتش را به دیوارِ کنارِ «در« دلش پُر بود از کوچه اگر دلگیر وارد شد سکوتش سال‌های سال زجرش داد تا اینکه به روی جسم و تابوتش هزاران تیر وارد شد! |